วิธีที่เราเคลื่อนไหวร่างกายของเรายิ่งเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของ ความคิด ของเรา และในทางกลับกัน นักจิตวิทยาที่เชี่ยวชาญด้านดนตรีออกกำลังกายได้ประเมินสิ่งที่เราหลายคนทราบดีอยู่แล้ว นั่นคือ การฟังเพลงที่มีจังหวะสูงจะกระตุ้นให้เราวิ่งเร็วขึ้น และยิ่งเราเคลื่อนไหวเร็วเท่าไหร่ เราก็ยิ่งชอบเพลงของเราเร็วขึ้นเท่านั้น ในทำนองเดียวกัน เมื่อผู้ขับขี่ได้ยินเสียงเพลงเร็วที่ดัง พวกเขาเหยียบหนักขึ้น โดยไม่รู้ตัวบนคันเร่ง การเดินด้วยจังหวะของเราเองจะสร้างวงจรย้อนกลับระหว่างจังหวะของร่างกายและสภาพจิตใจที่เราไม่สามารถสัมผัสได้ง่ายเช่นนี้เมื่อเราวิ่งจ็อกกิ้งในโรงยิม บังคับรถ ขี่จักรยาน หรือขณะเคลื่อนไหวในลักษณะอื่นๆ เมื่อเราเดิน การก้าวเท้าของเราจะผันผวนไปตามอารมณ์และจังหวะของคำพูดภายในของเรา ในเวลาเดียวกัน เราสามารถเปลี่ยนจังหวะความคิดของเราอย่างแข็งขันโดยจงใจเดินให้เร็วขึ้นหรือเดินให้ช้าลง