ในช่วงทศวรรษที่ 1980 แนวคิดเรื่องเขื่อนกลับมาอีกครั้ง สภาประชาชนแห่งชาติอนุมัติเขื่อนในปี พ.ศ. 2535 จากผู้แทน 2,633 คน 1,767 คนโหวตไม่เห็นด้วย 177 คน งดออกเสียง 664 คน และสมาชิก 25 คนไม่ลงคะแนน ทำให้กฎหมายมีอัตราการอนุมัติที่ต่ำผิดปกติถึง 67.75% เริ่มก่อสร้างเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2537 เขื่อนคาดว่าจะเปิดใช้งานเต็มรูปแบบในปี พ.ศ. 2552 แต่โครงการเพิ่มเติม เช่น โรงไฟฟ้า ใต้ดิน ที่มีเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเพิ่มเติมอีก 6 เครื่อง ได้ชะลอการดำเนินการทั้งหมดออกไปจนถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2555 การยกเรือเสร็จสมบูรณ์ในปี 2558  เขื่อนซานเสียต้าป้า ด้ยกระดับน้ำในอ่างเก็บน้ำเป็น 172.5 ม. (566 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเลภายในสิ้นปี พ.ศ. 2551 และถึงระดับสูงสุดที่ออกแบบไว้ที่ 175 เมตร (574 ฟุต) ภายในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2553 เขื่อนทำจากคอนกรีตและเหล็ก มีความยาว 2,335 ม. (2,554 หลา; 1.451 ไมล์) และด้านบนของเขื่อนสูงจากระดับน้ำทะเล 185 ม. (607 ฟุต) โครงการใช้คอนกรีต 27.2 ล้านลูกบาศก์เมตร( 35.6 ล้านลูกบาศก์หลา) (สำหรับผนังเขื่อนเป็นหลัก) ใช้เหล็ก 463,000 ตัน (เพียงพอสำหรับสร้างหอไอเฟล 63 หอ ) และเคลื่อนย้ายประมาณ 102.6 ล้านลูกบาศก์เมตร( 134.2 ล้านลูกบาศก์หลา) ของโลก ผนังเขื่อนคอนกรีตสูง 181 ม. (594 ฟุต) เหนือฐานหิน