เช่นเดียวกับที่ขาคู่แรกถูกดัดแปลงเป็น forcipules ขาคู่หลังก็ถูกดัดแปลงเป็น "ultimate legs" เรียกอีกอย่างว่าขาก้น ขาหาง และขาส่วนปลาย การใช้งานแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ แต่ไม่รวมการเคลื่อนที่ ขาสุดท้ายอาจยาวและบาง หนาขึ้น หรือคล้ายก้ามปู พวกมันมักมีสัณฐานทางเพศและอาจมีบทบาทในพิธีกรรมการผสมพันธุ์ ]เนื่องจากรูขุมขนที่เกิดต่อมมักเกิดขึ้นที่ขาข้างสุดท้ายมากกว่าที่ขา "เดิน" รูขุมขนจึงอาจทำหน้าที่รับความรู้สึก บางครั้งพวกมันถูกใช้ในท่าตั้งรับ และบางชนิดใช้พวกมันเพื่อจับเหยื่อ ป้องกันตัวจากผู้ล่า หรือห้อยตัวจากวัตถุ เช่น กิ่งไม้ โดยใช้ขาเป็นก้ามปู หลายชนิดใช้ขาข้างสุดท้ายเมื่อเจอตะขาบอีกตัว พยายามจับร่างของ ตะขาบ อีกตัว สมาชิกของสกุลAlipesสามารถขยับขาที่เหมือนใบไม้เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจหรือคุกคามผู้ล่า Rhysida immarginata togoensisส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดเบาๆ เมื่อมันแกว่งขาข้างสุดท้าย นักวิชาการตั้งข้อสังเกตว่ามีข้อมูลบิดเบือนเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างกิ้งกือและตะขาบ และพวกเขาพยายามที่จะให้ข้อมูลทั่วไปมากขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการศึกษา ไมเรียพอดทั้งสองกลุ่มมี ร่างกายที่ยาวและมีหลายปล้อง มีขาจำนวนมาก หนวดคู่เดียว และมีอวัยวะหลังหนวดยาว ตะขาบมีขาหนึ่งคู่ต่อปล้อง ในขณะที่กิ้งกือมีสองขา หัวของพวกมันแตกต่างกันตรงที่กิ้งกือมีหนวด สั้นที่มีข้อศอก ขากรรไกรล่างที่แข็งแรงคู่หนึ่ง และขากรรไกรล่างคู่เดียวที่หลอมรวมกันเป็นริมฝีปาก ตะขาบมีหนวดยาวคล้ายเกลียว ขากรรไกรล่างคู่หนึ่ง ขากรรไกรล่างสองคู่ และกรงเล็บพิษขนาดใหญ่หนึ่งคู่