จากข้อมูลของ FAO และรัฐบาลเอกวาดอร์ อุตสาหกรรมกล้วยสร้างงานทั้งทางตรงและทางอ้อมประมาณ 2 ล้านตำแหน่งในประเทศ ที่จุดสูงสุดของอุตสาหกรรมหมู่เกาะ Windward มีการประมาณการว่าสูงถึงหกสิบเซ็นต์ในทุก ๆ ดอลลาร์ที่หมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจบนเกาะที่เปราะบางของโดมินิกานั้นมาจากการผลิตกล้วย พวกมันเป็นแหล่งรายได้และการจ้างงานที่จำเป็นสำหรับหลายครัวเรือน รวมถึงเป็นแหล่งโภชนาการและความมั่นคงทางอาหารสำหรับประชากรมากกว่า 400 ล้านคนในประเทศผู้ผลิต อย่างไรก็ตาม มีเพียง 15 ถึง 20% ของผลผลิตกล้วยทั่วโลกเท่านั้นที่ซื้อขายกันในต่างประเทศ ผู้ผลิตรายใหญ่ที่สุดอย่างอินเดียแทบจะไม่ส่งออกเลย ในขณะที่บราซิลส่งออกน้อยมาก โดยเก็บกล้วยไว้สำหรับตลาดในประเทศ กล้วยยังเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจที่เพิ่มขึ้นของซูเปอร์มาร์เก็ตตามห่วงโซ่อุปทานทั่วโลก และความอยุติธรรมที่หลากหลายในการค้าระหว่างประเทศในปัจจุบัน รวมถึงสภาพการทำงานและความเป็นอยู่ที่ไม่เป็นที่ยอมรับของหลาย ๆ คนที่ปลูกและเก็บเกี่ยว กล้วย การปราบปรามสหภาพแรงงานอิสระ และ การแบ่งปันผลกำไรที่ไม่เป็นธรรมในห่วงโซ่ นอกจากนี้ยังมีความล้มเหลวในการเคารพมาตรฐานด้านสุขภาพและความปลอดภัยที่เหมาะสม และหลักฐานของความหายนะที่เกิดกับสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติจากสารเคมีที่เป็นพิษและการผลิตพืชเชิงเดี่ยวอย่างเข้มข้นนั้นชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่าโรคล่าสุดที่คุกคามอุตสาหกรรมจากเชื้อรา Fusarium TR4 เกิดจากความล้มเหลวในการจัดการดินอย่างเหมาะสม