ทีมงานตั้งข้อสังเกตว่าผู้เข้าร่วมภายใต้อิทธิพลของยาที่ทำให้เคลิบเคลิ้มแต่ละชนิดมีการเชื่อมต่อภายในเครือข่ายเฉพาะลดลง แต่เพิ่มการเชื่อมต่อผ่านเครือข่ายต่างๆ แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แต่ ประสาทหลอน แต่ละอันจะเพิ่มการเชื่อมต่อระหว่างจุดเชื่อมต่อขมับข้างขวากับร่องในโพรงในสมองทั้งสองซีกของสมอง และระหว่างร่องในช่องท้องด้านซ้ายกับช่องในช่องท้องด้านซ้าย พวกเขาสังเกตว่าโหนดเหล่านี้อยู่ในส่วนที่เรียกว่า "โซนร้อน" ของเยื่อหุ้มสมองซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพิจารณาเนื้อหาของประสบการณ์ที่มีสติ สิ่งนี้สามารถช่วยอธิบายสภาวะจิตสำนึกที่เปลี่ยนแปลงไปตามที่ผู้ที่ได้รับสารที่ทำให้เคลิบเคลิ้มเหล่านี้อธิบาย ความจริงที่ว่ารูปแบบของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับไนตรัสออกไซด์ คีตามีน และ LSD ทับซ้อนกับคำใบ้ที่แฝงอยู่ในชีววิทยาทั่วไป พวกเขากล่าวเสริม การวิจัยเพิ่มเติมเพื่อระบุลักษณะเฉพาะของชีววิทยานี้อาจช่วยให้นักวิจัยพิจารณาว่าควรใช้ยากล่อมประสาทเป็นวิธีการรักษาที่ดีที่สุดได้อย่างไร