แสงยูวีจากดวงอาทิตย์จะทำลายพลาสติกบนพื้นผิวมหาสมุทรอย่างช้าๆ ไมโครพลาสติกที่ลอยอยู่นั้นแตกตัวเป็นอนุภาคนาโนพลาสติกที่เล็กกว่าที่เคยมองไม่เห็นซึ่งกระจายไปทั่วคอลัมน์น้ำทั้งหมด แต่ยังรวมถึงสารประกอบที่แบคทีเรียสามารถย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์ สิ่งนี้แสดงให้เห็นโดยการทดลองในห้องทดลอง นักศึกษาระดับปริญญาเอกและเพื่อนร่วมงานคำนวณว่าพลาสติกที่มองเห็นได้ประมาณ 2 เปอร์เซ็นต์อาจหายไปจากพื้นผิวมหาสมุทรด้วยวิธีนี้ในแต่ละปี "สิ่งนี้อาจดูเล็กน้อย แต่เพิ่มขึ้นทุกปี ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่าแสงแดดสามารถย่อยสลายพลาสติกที่ลอยอยู่ในมหาสมุทรได้เป็นจำนวนมากตั้งแต่ทศวรรษ 1950"  Paradox  พลาสติก ที่ขาดหายไป นับตั้งแต่การผลิตพลาสติกในปริมาณมากเริ่มขึ้นในทศวรรษที่ 1950 ขยะพลาสติกส่วนใหญ่ได้ไหลลงสู่มหาสมุทรผ่านทางแม่น้ำ ลมพัดขึ้นฝั่งหรือถูกทิ้งจากเรือโดยตรง แต่ปริมาณพลาสติกที่พบในมหาสมุทรจริง ๆ เป็นเพียงเศษเสี้ยวของสิ่งที่ลงสู่มหาสมุทร ส่วนใหญ่หายไปอย่างแท้จริง ในทางวิทยาศาสตร์ ปัญหานี้เรียกว่า Missing Plastic Paradox เพื่อตรวจสอบว่าการย่อยสลายด้วยแสง UV สามารถอธิบายพลาสติกบางส่วนที่หายไปได้หรือไม่ Delre และเพื่อนร่วมงานได้ทำการทดลองในห้องปฏิบัติการ