"การรู้ว่ามีอยู่หมายความว่ามีกระบวนการที่กำลังสร้างมัน" เจย์เนสกล่าวต่อ "และอาจเป็นกระบวนการที่เรายังไม่ได้เริ่มดู เพราะเราไม่เคยรู้ว่ามันกำลังเกิดขึ้นจนกระทั่งตอนนี้" เมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2545 David Knudsen นักฟิสิกส์แห่งมหาวิทยาลัย Calgary ได้ติดตั้งกล้องวิดีโอในเชอร์ชิลล์ เมืองริมอ่าวฮัดสันในแคนาดา เพื่อถ่ายทำแสงออโรร่า กลุ่มของ Knudsen รู้สึกท้อแท้เล็กน้อย การคาดการณ์เรียกร้องให้มีท้องฟ้าที่มืดและชัดเจน ซึ่งปกติแล้วจะเป็นสภาวะที่สมบูรณ์แบบสำหรับการดูแสงออโรรา แต่ไม่มีแสงพร่างพราวเกิดขึ้น ถึงกระนั้น ทีมงานก็ยังใช้กล้องที่ออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อจับภาพแสงระดับต่ำ เหมือนกับแว่นมองกลางคืน แม้ว่านักวิทยาศาสตร์จะเห็นเพียงความมืดเป็นส่วนใหญ่เมื่อมองขึ้นไปด้วยตาของพวกเขาเอง แต่กล้องก็ตรวจจับแสง ออโรรา ได้ทุกประเภท รวมถึงลำดับที่ผิดปกติซึ่งบริเวณที่มีแสงออโรร่ากระจายตัวหายไป แล้วกลับมา Knudsen กำลังดูวิดีโอในขณะที่กำลังบันทึก ขีดเขียนลงในสมุดบันทึกของเขา "แสงที่กระจายเป็นจังหวะ "ดับมืด" ซึ่งจากนั้นจะสว่างขึ้นภายในเวลาหลายวินาที" "สิ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจและทำให้ฉันเขียนมันลงในสมุดบันทึกคือเมื่อแพทช์สว่างขึ้นและปิดลง แสงออโรราที่กระจายเป็นพื้นหลังก็ถูกลบออกไป มันหายไป" คนุดเซน ชาวเมืองฟอร์ตดอดจ์ รัฐไอโอวา ผู้ศึกษาแสงออโรราโดยกำเนิดกล่าว มาเป็นเวลากว่า 35 ปี และเป็นผู้เขียนร่วมในการศึกษา "มีรูในแสงออโรร่าที่กระจายตัว จากนั้นรูนั้นจะกลับมาเต็มอีกครั้งหลังจากผ่านไปประมาณครึ่งนาที ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน"