แม้ว่ารูปแบบพืชที่น่าทึ่งมากมายจะครอบงำยุคคาร์บอนิเฟอรัส แต่ส่วนใหญ่ก็หายไปก่อนสิ้นมหายุคพาลีโอโซอิก ทางด้านซ้ายNeuropterisรูปแบบใบที่เกี่ยวข้องกับปรงเหมือนเมล็ดเฟิร์น ทางด้านขวา กิ่งก้านของต้น Lepidodendron sternbergiiซึ่งเป็นหนึ่งในต้นไม้ขนาดใหญ่ ซึ่งส่วนใหญ่สูญพันธุ์ไปแล้วในปลายเพนซิลเวเนียตอนกลาง การยกตัวขึ้นใกล้กับจุดสิ้นสุดของแม่น้ำมิสซิสซิปปีส่งผลให้เกิดการกัดเซาะเพิ่มขึ้น โดยจำนวนที่ราบน้ำท่วมถึงและสันดอนปากแม่น้ำเพิ่มขึ้น สภาพแวดล้อมแบบเดลตาอิกสนับสนุนปะการัง ไครนอยด์ บลาสซอยด์ ไครโอซัว และไบรซัวน้อยลง ซึ่งมีอยู่มากในยุคคาร์บอนิเฟอรัส หอยน้ำจืดปรากฏตัวครั้งแรก และมีหอยกาบเดี่ยว ปลามีกระดูก และปลาฉลามเพิ่มมากขึ้น ขณะที่ทวีปต่างๆ เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้จนก่อตัวเป็นพันเจีย ยุคคาร์บอนิเฟอรัส แนวชายฝั่งก็ลดลงสุทธิ ซึ่งส่งผลต่อความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลในบริเวณน้ำตื้นของทวีปเหล่านั้น แผ่นน้ำแข็งขนาดใหญ่สองแผ่นที่ขั้วโลกใต้ขังน้ำจำนวนมากไว้เป็นน้ำแข็ง เมื่อมีการดึงน้ำออกจากวัฏจักรของน้ำมาก ระดับน้ำทะเลจึงลดลง ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของที่อยู่อาศัยบนบก การเพิ่มขึ้นและลดลงของความเย็นในช่วงเพนซิลวาเนียส่งผลให้ระดับน้ำทะเลผันผวนจนเห็นได้ในหินเป็นลายทางสลับชั้นหินดินดานและถ่านหิน หลายกลุ่มที่ปรากฏใน Carboniferous จะก่อให้เกิดกลุ่มที่ครอบงำ Permian และ Mesozoic ทางด้านซ้ายคือAmphibiamus lyelliซึ่งเป็นเทมโนสปอนดิลยุคแรก สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำยุคแรกๆ ที่มีรูปร่างคล้ายสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำเหล่านี้เติบโตจนมีขนาดเท่ากับจระเข้ในอันดับ Permian และ Triassic ทางด้านขวาLebachiaญาติในยุคแรกของพระเยซูเจ้า