แน่นอนว่าสำหรับเต่ายักษ์กาลาปากอสอันโด่งดัง การป้องกันเหล่านี้ยังไม่เพียงพอ การปล้นสะดมหลายศตวรรษได้ผลักดันสัตว์เหล่านี้ไปสู่จุดเสี่ยงของการสูญพันธุ์ และการดำเนินการในทันทีเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าพวกมันจะไม่จางหายไปอย่างถาวร ในปี พ.ศ. 2508 ผู้อำนวยการอุทยานแห่งชาติกาลาปาโกสได้เปิดศูนย์เพาะพันธุ์เต่ายักษ์ 2 แห่ง ด้วยความหวังที่จะเปิดตัวการดำเนินการเพาะพันธุ์และเลี้ยงดูสัตว์ในกรงขังเป็นครั้งแรก โดยมีเป้าหมายเพื่อฟื้นฟูประชากรเต่ายักษ์ให้กลับคืนสู่จำนวนที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ในป่า สิ่งที่ตามมาคือหนึ่งในความพยายามในการฟื้นฟูสายพันธุ์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เต่ายักษ์ฟักไข่ (ลูคัส บัสตามันเต) The Giant Tortoise Restoration Initiative (GTRI) ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ Iniciativa Galápagos เป็นความร่วมมือที่ยาวนานหลายทศวรรษระหว่างคณะกรรมการอุทยานแห่งชาติกาลาปาโกสและ เต่าดาวจีโอเชลโลน องค์กรอนุรักษ์ธรรมชาติกาลาปาโกส ซึ่งอุทิศตนเพื่อการฟื้นฟูระบบนิเวศที่เป็นเอกลักษณ์และเปราะบางของหมู่เกาะกาลาปาโกส ด้วยความคิดริเริ่มนี้ เราได้ผสมผสานความเชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์ระดับโลกเข้ากับเทคนิคการจัดการการอนุรักษ์ตามการวิจัย เพื่ออำนวยความสะดวกในการนำเต่ายักษ์กาลาปาโกสกลับสู่ถิ่นกำเนิดของพวกมันได้สำเร็จ แม้ว่าเราจะสูญเสียสองสายพันธุ์ที่แตกต่างกันไปสู่การสูญพันธุ์ — เต่ายักษ์ Floreana และ  เต่ายักษ์ Pinta ผู้โดดเดี่ยวของจอร์จ — ความพยายามของเราได้บรรลุเหตุการณ์สำคัญในการอนุรักษ์ที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 เต่ายักษ์เอสปันโยลาที่เลี้ยงไว้ถูกส่งตัวกลับไปยังเกาะบ้านเกิดเป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามขยายพันธุ์โดยเริ่มจากตัวที่เหลืออยู่เพียง 15 ตัว