ด้วยแขนแปดเส้นที่มีตัวดูดและในบางกรณีมีหนวด 1 คู่ ปลาหมึกจึงสามารถยึดเกาะได้ค่อนข้างแน่น แต่วิธีที่ปลาหมึกรักษาการยึดเกาะนั้นแตกต่างกันระหว่างปลาหมึกกับปลาหมึกยักษ์ ปลาหมึกใช้ปากดูดเพื่อจับอาหารเป็นหลัก ตัวดูดรูปถ้วยเชื่อมต่อกับแขนปลาหมึกหรือหนวดปลาหมึกผ่านก้านบางๆ เมื่อพื้นผิวทรงกลมแข็งของตัวดูดสัมผัสกับเหยื่อ การลากจูงจากก้านจะลดแรงดันภายในช่องดูด ทำให้เกิดการผนึกเหนียว (ภาพประกอบโดย Gabby Wharton) ปลาหมึกยักษ์นั้นคล่องแคล่วว่องไวกว่าปลาหมึกเล็กน้อย และใช้แขนของมันเพื่อทำงานหลายอย่าง รวมถึงการเดินและหยิบจับสิ่งของต่างๆ เมื่อสัมผัสกับวัตถุ เช่น ปูแสนอร่อยหรือหิ้งหิน พื้นผิวตัวดูดจะสร้างผนึกกับวัตถุ หมึกกระดอง ติดอยู่ภายในช่องดูด น้ำไม่สามารถไปไหนได้เนื่องจากกล้ามเนื้อดูดหดตัว การหดตัวของกล้ามเนื้อทำให้แรงดันน้ำภายในช่องดูดลดลง และแรงดันที่สูงขึ้นของมหาสมุทรเปิดโดยรอบจะบังคับให้พื้นผิวท่อดูดสัมผัสกับเป้าหมายที่เลือกไว้ ทำให้เกิดการยึดเกาะที่แข็งแกร่ง โดยได้รับแรงบันดาลใจจากความแข็งแรงและกลไกการดูดของปลาหมึกยักษ์ นักวิทยาศาสตร์กำลังใช้พวกมันเป็นต้นแบบสำหรับ  กาวทางการแพทย์  และอุปกรณ์ยึดติดในหุ่นยนต์  หอยโข่งอวดแขน 90 บวกที่น่าทึ่ง แขนเหล่านี้ไม่มีตัวดูด แต่มีร่องเหนียวๆ ที่ช่วยให้พวกมันจับเหยื่อได้